Kalan 230 millik yoldan keyif alabilmek ve San Francisco'ya çok geç olmadan erişebilmek için erken kalkmak gerekti. Sabah 6 gibi Creekside Inn'deki odamızdan ayrıldık ve görevlinin dediği gibi anahtarımızı kapının önündeki lambanın içerisine bırakıp samimi check-out'u tamamladık.
 |
| Deniz Aslanları Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
Yola çıktıktan belki 10 dakika sonra ilk molamızı verdik. Sisli yolların arasında, okyanus kıyısındaki izleme noktalarından birisine girdiğimizde, tanımadığımız seslerden biraz irkilmemize rağmen kıyıya iyice yaklaşıp kumsalda birbirine sıkışmış uyuyan, ara sıra da kavga eden deniz aslanlarını seyrettik Kıyı boyunca onlarca izleme noktasında binlerce deniz aslanlarını seyretmek, fotoğraflarını çekmek için duraklamak şart.
Çoğunlukla denize sıfır ilerleyen Route 1, zaman zaman kıyıdan uzaklaşıp Yaşlı Adam dağlarının arasına girip çıkarak Los Padres Ulusal Ormanına doğru giderken, sabah serinliği ile oluşan sisin verdiği poza dayanamayıp yine mola verdik. Sabah serinliği dediğimize bakmayın, aslında soğuk bir havaydı...
 |
| Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
 |
| Bixy Bridge Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
 |
| El Estero Park Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
İlk hedefimiz olan Monterey'e ulşatık. Sabah henüz erken olmasına rağmen, cıvıl cıvıl bir kahvaltı salonu bulduk kendimize. Monterey Bay Lodge Otel'in kahvaltı salonunda güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra
Monterey'i keşfe başlayabilirdik. Kahvaltı salonu El Estero parka bakıyordu ama hava hala serin olduğu için içeride oturduk. Kahvaltı sonrasında, saat farkını da dikkate alarak en uygun saat olan 10:30 gibi evdekilerle görüntülü konuşarak hasret giderdik.
 |
| Güneşlenen Deniz Aslanları ve Öznur Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
 |
| Pacific Heights Inn Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
Otele saat 14:30 gibi ulaştığımızda hızlı bir şekilde check-in yaptırıp, kısıtlı zamanımızı iyi değerlendirmek için dışarıya gitmek istiyorduk. Resepsiyondaki görevli bir taraftan gerekli işlemleri yaparken, bir yandan da ne amaçla geldiğimizi, nereli olduğumuzu soruyordu. Sonra, Big Bus şehir turu hakkında bilgi vermeye ve tanıtım broşürlerini göstermeye başladı. Komisyon karşılığı tur sattığını belirten görevli, kendisinden bilet almamız halinde 48 saatlik tam turu (gündüz turu, gece turu ve bazı indirimli/ücretsiz etkinlikler dahil) önerdi ve toplam 18 Dolar indirim (?) yaptı. Kısa bir incelemeden sonra kişi başı 32 Dolar ödeyerek bu turu satın aldık. Öznur odaya yerleşirken ben de bir taraftan tur güzergahını incelemek, görülecek yerler için hangi duraklarda durulması gerektiğini tespit etmek ve bir sonraki otobüs için hangi durağı tercih edeceğimize karar vermek için internet ve harita başına çöreklendim. Sırt çantamıza, birazdan soğuyacağını düşündüğümüz havaya uygun kazak ve montumuzu yerleştirip Union Street üzerinde yürümeye başladık.
Dikkat; Big Bus'ın şirin haritası, çoğu caddeyi göstermediği için yanıltıcı olabiliyor. Bir yeri ararken Big Bus haritasındaki yerleşimi değil, cadde isimlerini dikkate almak işinizi kolaylaştıracaktır. Dik tepelerden oluşan ve dikine yerleşim esasına gelişmiş bu şehirde şehri boydan boya kat eden ve birbirini dik kesen caddeler harita okumayı ve gitmeniz gereken yerleri tespiti inanılmaz kolaylaştırıyor. Gitmek istediğiniz mekanın hangi iki caddenin kesişimine yakın olduğunu bildiğiniz zaman kaybolmak imkansızlaşıyor.
 |
| Dik Yokuşlar ve Beyaz Toyota Prius Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
San Francisco ile ilgili söylenecek ilk şey; televizyonda da her gördüğümüzde dikkatimizi çeken yokuşların gerçekten dik olduğu sanırım. Dik yokuşlar o kadar ünlü ki, neredeyse San Francisco'nun bütün özelliklerinin önünde. Hatta, hangi otobüse binsek tur operatörlerinin en çok bahsettiği konu, ünlü Bullit filminde Steve McQueen'in de yer aldığı araba takip sahnesi. Bir de, 1906'daki büyük deprem.
Biraz önce bahsettiğim gibi, yokuşları saymaz isek o kadar düzenli bir yerleşim var ki, yürüyerek gezme isteği uyandırıyor. Ama, yokuşlar çok büyük engel. İki blok arasındaki kısa mesafede bile yorgunluktan bitkin düşebiliyorsunuz.
 |
| Cable Car Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
Şehrin yokuşları kadar ünlü diğer sembolü cable car. Bildiğimiz tramvay ama yer altına gömülü kablolar ile çekiliyor. Raylı bir sistem gibi görünse de, bu diklikte bir yokuşu raylar üzerindeki sürtünme kuvvetine güvenerek çıkmak imkansız olduğundan, kablo marifeti ile hareket ettirilen tramvaylar 1826 yılından bu yana San Francisco'da hizmet veriyormuş. Coğrafi koşullardan dolayı SF'da tepelerden oluşan bölgede metro ve diğer raylı sistemler bulunmadığından, bu bölgede ulaşım konusunda vazgeçilmez ulaşım aracı cable car. Nostaljik ve turistik değeri de yadsınmamalı.
Benden başka takılan olmuş mudur bilemiyorum ama SF'nun, genellikle tarihi önemi olan kişilerden esinlenerek verilmiş cadde isimlerindeki sadelik ve akılda kalıcılık çok hoşuma gitti; California St, Sacramento St, Washington St, Powel St, Maple, Pine, Scott, Geary, Bush, Clay, Webster, Union, Greenwich, Chestnut vs. Bir de Turk Street var ama isim, 1800'lü yılların sonlarında yaşamış Frank Turk adındaki bir politikacı/müteahhitten gelmekte.
 |
| Grace Cathedral Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
 |
| Ghiberti Kapıları |
Sonradan öğrendiğimize göre erkek kilise korosu ile ünlü bu katedralin içerisi, tüm katedraller gibi ihtişamlı. Yandaki resimde de göreceğiniz üzere, belki 35 metre yüksekliğindeki tavandan sarkan renkli kurdelalar, tepedeki açıklıktan giren güneş ışığı ile yetenekli fotoğrafçılara müthiş pozlar veriyordur muhakkak.
Biraz kopyacı mantığı ile yapılmış bu katedralin zemini de, orta çağ eseri Notre Damme Katedralinin zeminindeki labirentin bire bir kopyasından oluşuyor.
Zamanın kısıtlı olmasının da verdiği acele ile 16:30 gibi Grace Katedral'den ayrılıp, bir hop-on durağı bulup otobüs turuna devam ettik. San Francisco'nun inanılmaz düzenli ve bir o kadar yokuşlu yollarında, zaman zaman otobüsün arkasının yokuşa çarpması ilk başta endişe etmiş olsa da, bizden başka kimsenin umursamaması içimizi rahatlattı.
 |
| Fishermans Wharf Resmin Çekildiği Nokta İçin Tıklayın |
Big Bus turların son durağı olan Fishermans Wharf'ta biraz dolaştıktan ve telefonlarımızı da şarj edebildiğimiz bir restoranda yemeğimizi yedikten sonra, Big Bus biletimizin eşantiyonu olan akvaryumu gezdik. Akvaryum çok büyük olmasa da değişik türde onlarca balığı bir arada görebilmek ve bazı balıklara (yavru köpekbalığı, deniz yıldızı, kaplumbağa, deniz hıyarı vb) dokunabilmek için güzel dizayn edilmiş. Çok zaman harcatmayan bu aktivite herkese tavsiye edilir.
Akşam turu için son otobüsün çok kalabalık olabileceğini söyleyen rehbere güvenerek, sondan bir önceki akşam turu otobüsüne yetişmek için hızlı adımlarla akvaryum turunu tamamladık. Üzerimizde kaban ve montlarımız olmasına rağmen, otobüsün üst katında başladığımız turu, gecenin etkisiyle birlikte hızla soğuyan
hava nedeniyle, otobüsün alt katındaki kapalı alanda, birbirine sarılan diğer turistlerle beraber noktaladık. Gece turunun en güzel anı, San Francisco - Oakland köprüsü üzerinden geçerek ulaştığımız el yapımı Hazine Adasından seyredilebilen San Francisco yarım adasının ünlü ve ışıltılı manzarasıydı. Bu müthiş manzaraya dair elimizde adam akıllı bir resim olmadığı için buraya koyamıyorum. Sadece biz değil, soğuktan dışarı çıkabilen ve elleri titremeden resim çekebilen turist neredeyse yoktu.
Bir güne sığabilecek her şeyi yaptıktan sonra, Jefferson Street üzerindeki The Cannery North'da bir iki bira içmek için uzun bir yürüyüş yaptık. Sadece bir bira içebilecek kadar uykusuzluğa dayanabildik. Uyandığımızda yine dopdolu bir gün ve uzun bir yol bizi bekliyor olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder